Ευλογημένο δέντρο, εξαιρετικός καρπός!
Από τους παραδοσιακούς τρόπους συντήρησης οι συνηθέστεροι είναι:
α. Παράχωση σε άμμο ή σε κριθάρι
Τα κάστανα στην περίπτωση αυτή τοποθετούνται σε εναλλασσόμενες σειρές ξηρής άμμου ή κριθαριού, μέσα σε κιβώτια και φυλάσσονται σε ψυχρό και ξηρό μέρος. Είναι ο χειρότερος τρόπος συντήρησης διότι σε διάστημα 2 μηνών οι απώλειες ξεπερνούν το 50 %. Εφαρμόζεται σε ορισμένες περιοχές της χώρας μας για μικροποσότητες που πρόκειται να καταναλωθούν σύντομα.
β. Εναπόθεση κατά σωρούς
Τα κάστανα όπως είναι μέσα στους αχινούς, συγκεντρώνονται σε σωρούς ύψους 0,5-1μ. και στη συνέχεια καλύπτονται με φύλλα φτέρης, κλαδίσκους και πιεσμένο χώμα ώστε να δημιουργηθούν αναερόβιες συνθήκες. Στο αναερόβιο αυτό περιβάλλον αναπτύσσονται γαλακτοβάκιλλοι οι οποίοι σύντομα δημιουργούν ελαφρώς όξινο περιβάλλον στους καρπούς και παρεμποδίζουν την ανάπτυξη των παθογόνων μυκήτων. Με το τρόπο αυτό που κυρίως χρησιμοποιείται στις όψιμες ποικιλίες (καθώς και σε αυτές που οι αχινοί τους δεν ανοίγουν ), τα κάστανα μπορούν να συντηρηθούν χωρίς μεγάλες απώλειες για 2-3 μήνες ανάλογα με την πορεία των χαμηλών θερμοκρασιών .
γ. Ξήρανση
Ο τρόπος αυτός εφαρμοζόταν άλλοτε σε μεγάλη κλίμακα (κυρίως κατά τη διάρκεια του πολέμου) και εξακολουθεί να εφαρμόζεται ακόμη και σήμερα σε ορισμένες περιοχές της Ιταλίας και της Γαλλίας.(Garessio, Guneo, Κορσική). Τα κάστανα τοποθετούνται πάνω σε ένα διάτρητο δάπεδο κάτω από το οποίο ανάβεται φωτιά, δυνατή στην αρχή και χαμηλή αλλά σταθερή στη συνέχεια. Κατά τη συνέχεια της αποξήρανσης που διαρκεί ένα μήνα περίπου, τα κάστανα αναδεύονται καθημερινά. Στην συνέχεια αποφλοιώνονται με κατάλληλες μηχανές, συσκευάζονται σε σάκους και φέρονται στο εμπόριο με το όνομα <λευκά κάστανα> (Castangebianche). Το προϊόν έχει υγρασία λιγότερο από 10% και χρησιμοποιείται είτε σαν ξηρός καρπός είτε (συνήθως) για παρασκευή φαρίνας.
δ. Διαβροχή
Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται σε πολύ μεγάλη κλίμακα στην Ιταλία και συνιστάται στο βύθισμα των καστάνων μέσα σε νερό θερμοκρασίας περιβάλλοντος για 7-9 ημέρες. Για τη διαβροχή χρησιμοποιούνται κοινά βαρέλια (ξύλινα) μέσα στα οποία τα κάστανα βυθίζονται τελείως .Μετά την διαβροχή οι καρποί απλώνονται σε λεπτό στρώμα και ανακατεύονται καθημερινά μέχρι να στεγνώσουν τελείως. Στην συνέχεια αποθηκεύονται σε ψυχρές αποθήκες όπου, εφόσον η θερμοκρασία δεν ανέρχεται πάνω από 10 oC, μπορούν να συντηρηθούν σε σχετικά καλή κατάσταση μέχρι το Φεβρουάριο.
Καραδήμας Σταύρος
Η ασθένεια προκαλείται στην καρυδιά από το βακτήριο Xanthomonas arboricola pv. Juglandis.
Η πρωταρχική πηγή μολυσμάτων της ασθένειας είναι οι οφθαλμοί, εντός των οποίων διαχειμάζουν τα παθογόνα βακτήρια. Τα βακτήρια εισβάλουν στο δένδρο διαμέσου των στομάτων και άλλων φυσικών ανοιγμάτων. Στη διασπορά των μολυσμάτων και στην πραγματοποίηση μολύνσεων συμβάλει κατά κύριο λόγο η βροχή. Η παρουσία ελεύθερου ύδατος είναι απαραίτητη για την είσοδο των βακτηριών. Η ασθένεια προκαλεί νεκρώσεις σε ίουλους, θηλυκά άνθη, φύλλα, καρπούς και νεαρή βλάστηση
Οι καρποί είναι ευαίσθητοι στην ασθένεια από την άνθιση και καθόλη την καλοκαιρινή περίοδο. Καρποί με πρώιμες προσβολές αναπτύσσουν σκουρόχρωμες κηλίδες και οι περισσότεροι από αυτούς πέφτουν (ΕΙΚΟΝΑ 1). Σε καρπούς που προσβάλλονται πριν την σκλήρυνση του κελύφους, η ψίχα ζαρώνει και ο καρπός συχνά πέφτει το καλοκαίρι. (ΕΙΚΟΝΑ 2 & 3) .
Για την προστασία από την ασθένεια συνιστώνται ψεκασμοί με χαλκούχα σκευάσματα από την έναρξη της βλάστησης (ΣΤΑΔΙΟ Β) έως το πέρας της καρπόδεσης ανά 10-15 ημέρες. Το πιο ευαίσθητο στάδιο για την μόλυνση είναι το στάδιο της άνθισης των θηλυκών ανθέων (ΣΤΑΔΙΟ Ε) κατά το οποίο θα πρέπει να πραγματοποιηθεί ψεκασμός με την μικρότερη συνιστώμενη δόση.
εκτέλεση
Κι ο Απρίλης ζόρικος όπως κι ο Μάρτης για τις σπορές και τα φυτέματά μας. Αλλά πού θα πάει; Θα μπει κι ο Μάης!
Ουρία | 46% Ν |
Νιτρική Αμμωνία | 33,5% – 34,5% Ν |
Θειϊκή Αμμωνία Κρυσταλλική | 21% Ν |
Θειϊκή Αμμωνία Κοκκώδης | 21% Ν |
Ουροθειϊκή Αμμωνία | 25% – 40% Ν |
Νιτροθειϊκή Αμμωνία | 25% – 27% Ν |
Απλό Υπερφωσφορικό SSP | 20% P2O5 |
Τριπλό Υπερφωσφορικό ΤSP | 46% P2O5 |
Θειϊκό Κάλιο (SOP) | 50% Κ2Ο |
Χλωριούχο Κάλιο (MOP) | 60% Κ2Ο |
Ο Βορδιγάλιος πολτός είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση διάφορων παθήσεων της άμπελου που οφείλονται σε μύκητες ή σε βακτηρίδια (ωίδιο – αλλά κυρίως τον περονόσπορο). Φτιάχνεται με διάλυμα θειικού χαλκού (2% κ.ο.)(με χρήση γαλαζόπετρας) και σβησμένης ασβέστου που χρησιμοποιείται σαν προληπτικό φάρμακο, για να εμποδίσει την προσβολή των φυτών από διάφορες μυκητολογικές αρρώστιες. Τον βοδιγάλιο πολτό μπορούμε να το φτιάξουμε εμείς, εφόσον υπάρχουν τα κατάλληλα υλικά (γαλαζόπετρα και ασβεστόπετρα), ή μπορούμε να το αγοράσουμε έτοιμο σε σκόνη (θειοχαλκίνη 20WG). Η χρήση του βορδιγάλιου πολτού είναι πάρα πολύ εκτεταμένη λόγω της μεγάλης αποτελεσματικότητάς του και ο ψεκασμός ξεκινάει την άνοιξη.
Ο βορδιγάλιος πολτός παρασκευάζεται ως εξής για ποσότητα 100 περίπου κιλών:
Διαλύουμε 1.5 έως 2.5 κιλά θειικού χαλκού μέσα σε ένα δοχείο ξύλινο ή πλαστικό, που να έχει 50 κιλά νερό. Πρέπει να αποφεύγεται η χρήση μεταλλικών δοχείων, γιατί τα τρυπάει ο θειικός χαλκός. Σε άλλο δοχείο ανακατεύουμε ένα-δύο κιλά σβησμένη ασβέστη (ασβεστόπετρα) με 50 κιλά νερό και φτιάχνουμε γάλα της ασβέστου. Κατόπιν χύνουμε το γάλα της ασβέστου λίγο – λίγο στο διάλυμα του θειικού χαλκού και ανακατεύουμε καλά. Το διάλυμα το ανακατεύουμε καλά και το βάζουμε σε ψεκαστήρα και ψεκάζουμε με αυτό καλά τα φύλλα και τα βλαστάρια του αμπελιού. Συνέχεια
Ειδικά για επαγγελματικούς οπωρώνες, πρέπει να προηγηθεί ανάλυση εδάφους και να γίνει ένα όργωμα του εδάφους, εφόσον δεν υπάρχει κίνδυνος διάβρωσης, σε βάθος περίπου 40cm.
Πριν το όργωμα θα πρέπει να προστεθούν και να ενσωματωθούν φωσφοροκαλλιούχα λιπάσματα σύμφωνα με τις ανάγκες που έχουν προκύψει από την εδαφολογική ανάλυση.
Στη συνέχεια με 2-3 περάσματα καλλιεργητή εδάφους το χώμα ψιλοχωματίζεται και ισοπεδώνεται, ενώ στη συνέχεια χαράσσονται οι θέσεις φύτευσης των δενδρυλλίων.
Α. Γυμνόριζα δενδρύλλια
Είναι η περίπτωση των φυλλοβόλων δένδρων (πλην της φιστικιάς).
Συνέχεια
Μία φθινοπωρινή νοστιμιά που μπορείτε να την απολαύσετε όλες τις περιόδους του χρόνου. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να απολαύσετε αυτόν τον εξαιρετικό καρπό, έχοντας δοκιμάσει αρκετούς, όμως, πιστεύω ότι η μαρμελάδα κάστανο είναι ο πιο γλυκός από όλους.
Η μαρμελάδα κάστανο διαφοροποιείται από τις άλλες μαρμελάδες από την μάλλον δεμένη υφή της αλλά και τη φυσική της γλυκύτητα, ιδιαίτερα εάν χρησιμοποιηθούν κάστανα πολύ καλής ποιότητας.
Με τη προσθήκη ενός αρωματικού λικέρ (ένα καλής ποιότητας μπράντυ ή ρούμι είναι πολύ καλά για αυτή τη χρήση) ή της ανυπέρβλητης (και ας είναι τόσο ακριβή) ευωδίας της βανίλιας, πραγματικά την απογειώνουν.