Ψεκασμός-Κατασκευή Βορδιγάλιου πολτού

Ο Βορδιγάλιος πολτός είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση διάφορων παθήσεων της άμπελου που οφείλονται σε μύκητες ή σε βακτηρίδια (ωίδιο – αλλά κυρίως τον περονόσπορο). Φτιάχνεται με διάλυμα θειικού χαλκού (2% κ.ο.)(με χρήση γαλαζόπετρας) και σβησμένης ασβέστου που χρησιμοποιείται σαν προληπτικό φάρμακο, για να εμποδίσει την προσβολή των φυτών από διάφορες μυκητολογικές αρρώστιες. Τον βοδιγάλιο πολτό μπορούμε να το φτιάξουμε εμείς, εφόσον υπάρχουν τα κατάλληλα υλικά (γαλαζόπετρα και ασβεστόπετρα), ή μπορούμε να το αγοράσουμε έτοιμο σε σκόνη (θειοχαλκίνη 20WG). Η χρήση του βορδιγάλιου πολτού είναι πάρα πολύ εκτεταμένη λόγω της μεγάλης αποτελεσματικότητάς του και ο ψεκασμός ξεκινάει την άνοιξη.

Ο βορδιγάλιος πολτός παρασκευάζεται ως εξής για ποσότητα 100 περίπου κιλών:

Διαλύουμε 1.5 έως 2.5 κιλά θειικού χαλκού μέσα σε ένα δοχείο ξύλινο ή πλαστικό, που να έχει 50 κιλά νερό. Πρέπει να αποφεύγεται η χρήση μεταλλικών δοχείων, γιατί τα τρυπάει ο θειικός χαλκός. Σε άλλο δοχείο ανακατεύουμε ένα-δύο κιλά σβησμένη ασβέστη (ασβεστόπετρα) με 50 κιλά νερό και φτιάχνουμε γάλα της ασβέστου. Κατόπιν χύνουμε το γάλα της ασβέστου λίγο – λίγο στο διάλυμα του θειικού χαλκού και ανακατεύουμε καλά. Το διάλυμα το ανακατεύουμε καλά και το βάζουμε σε ψεκαστήρα και ψεκάζουμε με αυτό καλά τα φύλλα και τα βλαστάρια του αμπελιού. Συνέχεια →

ΒΑΣΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ.
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΦΑΛΟΥΝ ΤΑ ΜΠΟΛΙΑ ΘΕΛΕΙ ΧΕΡΙΚΟ , ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΛΙΓΩΣΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΑΡΓΟ ΑΠΟ ΝΟΘΙΑΔΕΣ

Τέλη καλοκαιριού (ΑΥΓΟΥΣΤΟ) αν κάνει ζέστη και τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβη, αλλά και αρχές άνοιξης (ΑΠΡΙΛΙΟ) γίνεται το μπόλιασμα (εμβολιασμός) των άγριων δέντρων προς εξημέρωση.

Το κέντρισμα γίνεται κατά δυο τρόπους, με το μάτι και με το καλέμι.

Με το μάτι κεντρίζονται τα σχετικά νέα δέντρα με λουμάκους η βλασίδες (όχι χοντρούς βλαστούς). Κατά τον τρόπο αυτό ο κεντριστής χαράσσει πάνω στο φλούδακα (φλοιό) του λουμάκου του άγριου δέντρου δυο τομές, μια κάθετη και στη κορφή της μια άλλη οριζόντια, ώστε να σχηματιστεί το γράμμα Τ κεφαλαίο. Το μήκος των τομών δεν πρέπει να είναι πάνω από δυο – τρεις πόντους και το βάθος να φτάνει μέχρι το σκληρό ξύλο. Κατόπιν χτυπά ελαφρά με το μανίκι (λαβή) του κεντριστηριού (ειδικό μαχαίρι) τα πλάγια της ορθής τομής για να ξεκολήσει ο φλοιός από το ξύλο. Αμα πετύχει το ξεκόλημα του φλούδακα ανοίγει γρήγορα τα πλαϊνά του “ταφ” και χώνει μέσα το ήμερο μάτι, το οποίο είχε αποσπάσει προηγουμένως από βλαστό του ήμερου και το κρατούσε αποξυλωμένο πάνω στη γλώσσα του. Αφού τοποθετήσει το φλοιό του ήμερου ματιού μέσα στην εγκοπή του “ταφ” με το μάτι ελαφρώς έξω από την εγκοπή δένει(σπαργανώνει) δυνατά το μπόλι με λουρίδα πανί ή χοντρό τρίχινο σπάγο για να κολήσει ο φλοιός του ματιού πάνω στο ξύλο της τομής του άγριου για να τροφοδοτηθεί με το χυμό του και να πιάσει. Οταν πιάσει ανοίγει το μάτι του ήμερου, οπότε το λύνουν για να βλαστοσύρει (βλαστήσει) ελεύθερα το κεντρί και να γίνει ήμερη κεντράδα.

Συνέχεια →