ΒΑΣΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ.
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΦΑΛΟΥΝ ΤΑ ΜΠΟΛΙΑ ΘΕΛΕΙ ΧΕΡΙΚΟ , ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΛΙΓΩΣΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΑΡΓΟ ΑΠΟ ΝΟΘΙΑΔΕΣ

Τέλη καλοκαιριού (ΑΥΓΟΥΣΤΟ) αν κάνει ζέστη και τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβη, αλλά και αρχές άνοιξης (ΑΠΡΙΛΙΟ) γίνεται το μπόλιασμα (εμβολιασμός) των άγριων δέντρων προς εξημέρωση.

Το κέντρισμα γίνεται κατά δυο τρόπους, με το μάτι και με το καλέμι.

Με το μάτι κεντρίζονται τα σχετικά νέα δέντρα με λουμάκους η βλασίδες (όχι χοντρούς βλαστούς). Κατά τον τρόπο αυτό ο κεντριστής χαράσσει πάνω στο φλούδακα (φλοιό) του λουμάκου του άγριου δέντρου δυο τομές, μια κάθετη και στη κορφή της μια άλλη οριζόντια, ώστε να σχηματιστεί το γράμμα Τ κεφαλαίο. Το μήκος των τομών δεν πρέπει να είναι πάνω από δυο – τρεις πόντους και το βάθος να φτάνει μέχρι το σκληρό ξύλο. Κατόπιν χτυπά ελαφρά με το μανίκι (λαβή) του κεντριστηριού (ειδικό μαχαίρι) τα πλάγια της ορθής τομής για να ξεκολήσει ο φλοιός από το ξύλο. Αμα πετύχει το ξεκόλημα του φλούδακα ανοίγει γρήγορα τα πλαϊνά του “ταφ” και χώνει μέσα το ήμερο μάτι, το οποίο είχε αποσπάσει προηγουμένως από βλαστό του ήμερου και το κρατούσε αποξυλωμένο πάνω στη γλώσσα του. Αφού τοποθετήσει το φλοιό του ήμερου ματιού μέσα στην εγκοπή του “ταφ” με το μάτι ελαφρώς έξω από την εγκοπή δένει(σπαργανώνει) δυνατά το μπόλι με λουρίδα πανί ή χοντρό τρίχινο σπάγο για να κολήσει ο φλοιός του ματιού πάνω στο ξύλο της τομής του άγριου για να τροφοδοτηθεί με το χυμό του και να πιάσει. Οταν πιάσει ανοίγει το μάτι του ήμερου, οπότε το λύνουν για να βλαστοσύρει (βλαστήσει) ελεύθερα το κεντρί και να γίνει ήμερη κεντράδα.

Συνέχεια →