Εποχή φυτεύσεως.

Η καλύτερη εποχή για να γίνει η φύτευση ποικίλλει ανάλογα με το είδος των οπωροφόρων, το κλίμα και την τοποθεσία. Τα φυλλοβόλα οπωροφόρα μπορούν να φυτευθούν μετά το πέσιμο των φύλλων, από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη, πριν αρχίσει να βγαίνει η νέα βλάστηση. Για τη νότια Ελλάδα η φθινοπωρινή φύτευση είναι καλύτερη γιατί τα δενδρύλλια προλαβαίνουν να αναπτύξουν μέρος από το ριζικό τους σύστημα.

Στη βόρεια Ελλάδα προτιμάται η ανοιξιάτικη φύτευση γιατί έτσι αποφεύγονται οι ζημιές που μπορεί να πάθουν οι νέες ρίζες από τα κρύα του χειμώνα.

Φύτευση του οπωρώνα.

Μετά την προετοιμασία του εδάφους γίνεται η χάραξη του οπωρώνα σύμφωνα με το σχέδιο που έχουμε αποφασίσει να γίνει η φύτευση και καθορίζονται οι θέσεις όπου θα ανοιχθούν οι λάκκοι. Οι αποστάσεις φυτεύσεως καθορίζονται ανάλογα με τη γονιμότητα του εδάφους, την ποικιλία και τα υποκείμενα που θα καλλιεργηθούν.

Τα νάνα υποκείμενα και τα είδη και ποικιλίες που αναπτύσσουν περιορισμένη κόμη φυτεύονται σε μικρές αποστάσεις. Αραιότερα φυτεύονται τα ζωηρά υποκείμενα και τα είδη και ποικιλίες που αναπτύσσουν μεγάλη κόμη. Ανοίγονται οι λάκκοι στις θέσεις που έχουν προσδιορισθεί με τη χάραξη. Σε ελαφρά εδάφη οι λάκκοι ανοίγονται σε διαστάσεις που να δέχονται άνετα το ριζικό σύστημα των δενδρυλλίων, χωρίς να συνωστίζονται οι ρίζες στο κάτω μέρος μέσα στους λάκκους. Σε σκληρά, χέρσα εδάφη, οι λάκκοι ανοίγονται σε μεγαλύτερες αποστάσεις, ώστε το ριζικό σύστημα να αναπτυχθεί καλά. Κατά το φύτεμα προσθέτουμε λίγο μαλακό χώμα στον πυθμένα του λάκκου και τοποθετούμε το δενδρύλλιο έτσι ώστε να βρεθεί στο ίδιο περίπου βάθος που ήταν και στο φυτώριο. Σκεπάζουμε έπειτα με χώμα το μεγαλύτερο μέρος του λάκκου, μέχρι να καλυφθεί όλο το ριζικό σύστημα του δενδρυλλίου. Ακολουθεί πάτημα για να έλθει σε επαφή το ριζικό σύστημα με το χώμα. Καλύπτουμε έπειτα και τον υπόλοιπο άδειο χώρο του λάκκου με χώμα και διαμορφώνομε την επιφάνεια σε κώνο με μικρή λεκάνη και ποτίζομε αμέσως για να βραχεί το ριζικό σύστημα μέχρι τον πυθμένα του λάκκου. Σε περιοχές που φυσούν άνεμοι, καλά είναι να πασσαλώνονται τα δενδρύλλια και να δένονται για να μην κινούνται από τον αέρα.

Ε. Σφακιωτάκης – καθηγητής Δενδροκομίας ΑΠΘ