Αρχείο

Ανθράκωση καρυδιάς

Η ανθράκωση είναι η πιο καταστρεπτική ασθένεια της καρυδιάς, διαδεδομένη σε όλη την Ελλάδα. Προκαλείται από τον μύκητα Marssonina jug/andiSLb) Magn. με ασκογενή μορφή Gnomonia leptostyla. Προσβάλλει τα φύλλα, τα καρύδια και ακόμη τους ετήσιους βλαστούς.

Συμπτώματα

Η προσβολή εκδηλώνεται στα φύλλα με νεκρωτικές κηλίδες 2-3 χιλ. που συχνά ενώνονται και σχηματίζουν μεγαλύτερες νεκρωτικές επιφάνειες (Εικ.1). Προσβεβλημένα φύλλα κιτρινίζουν και πέφτουν. Η υγρασία ευνοεί την εξέλιξη και διασπορά της ασθένειας. ‘Ετσι, όταν ο Μάιος και ο Ιούνιος είναι βροχεροί, τότε είναι δυνατόν η ασθένεια να πάρει επιδημικές διαστάσεις και να προκληθεί έντονη φυλλόπτωση τον Ιούλιο – αρχές Αυγούστου (Εικ. 2).

Η πρώιμη φυλλόπτωση έχει ως αποτέλεσμα την εξασθένηση των δένδρων και τη φτωχή καρποφορία ποσοτικά και ποιοτικά. Μόνο σε ακραίες περιπτώσεις είναι δυνατό να επέλθει και νέκρωση.

Οι νεκρωτικές κηλίδες που εμφανίζονται στους καρπούς είναι μικρότερες εκείνων που προκαλούνται στα φύλλα (Εικ. 3 επόμενης σελίδας). Εάν η προσβολή αρχίσει ενώ τα καρύδια είναι ακόμη πολύ μικρά, τότε αυτά δεν αναπτύσσονται κανονικά και πέφτουν πρόωρα.

Ο μύκητας Marssonina juglandis διαχειμάζει στα πεσμένα στο έδαφος φύλλα, όπου αναπτύσσει την ασκογόνο μορφή του Gnomonia leptostyla. Η απελευθέρωση των ασκοσπορίων συμπίπτει χρονικά με την έκπτυξη των φύλλων δηλ. περί τον Μάιο. Τα ασκοσπόρια μεταφέρονται συνήθως με τον αέρα και το υδρονέφος μετά από βροχές και προκαλούν στα φύλλα και τους βλαστούς την αρχική προσβολή. Επάνω στις κηλίδες που δημιουργούνται σύντομα εμφανίζονται καρποφορίες της κονιδιακής μορφής του μύκητα Marssonina juglandis. Τα κονιδιοσπόρια μεταδίδουν την ασθένεια ταχύτατα, ιδιαίτερα όταν ο καιρός είναι βροχερός.

Η απώλεια φωτοσυνθέτουσας φυλλικής επιφάνειας (Εικ. 1) ή η πρόωρη φυλλόπτωση (Εικ. 2) μειώνει την απόδοση των δένδρων σε καρπό αλλά υποβαθμίζει και την ποιότητά τους. Καρύδια που προέρχονται από προσβεβλημένα δένδρα έχουν μικρότερο ειδικό βάρος και μικρότερο ποσοστό ψίχας. Η ψίχα είναι συρρικνωμένη με σκοτεινό χρώμα. Γενικά η παραγωγή είναι υποβαθμισμένη, με αποτέλεσμα ο παραγωγός να έχει σημαντική οικονομική απώλεια.

Οι ψεκασμοί που προτείνονται κατά της Βακτηρίωσης καλύπτουν και την προστασία της καλλιέργειας από την Ανθράκωση.

Φυτοπροστατευτικά προϊόντα: Copper hydroxide,Copper oxychloride Calcium copper sulfate, Tribasic copper sulfate

Προσοχή:

Να αποφεύγονται ψεκασμοί με μελισσοτοξικά φυτοπροστατευτικά προϊόντα κατά τη διάρκεια της άνθησης και όπου αυτό είναι αναγκαίο να γίνονται κατά τις απογευματινές ώρες.

Ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες χρήσεως των φυτοπροστατευτικών προϊόντων

Ολα τα δελτία μας υπάρχουν στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Αγρ. Ανάπτυξης & Τροφίμων στο διαδίκτυο www.minagric.gr.

Οι παραγωγοί που ενδιαφέρονται να λαμβάνουν τις γεωργικές προειδοποιήσεις για την καρυδιά, παρακαλούνται να το δηλώσουν με ηλεκτρονικό μήνυμα προς την Υπηρεσία μας, στη διεύθυνση: http://www.minagric.gr/index.php/el/for-farmer/agricultural-warnings.html

Βακτηρίωση καρυδιάς

Μάι2

Η ασθένεια προκαλείται στην καρυδιά από το βακτήριο Xanthomonas arboricola pv. Juglandis.

Η πρωταρχική πηγή μολυσμάτων της ασθένειας είναι οι οφθαλμοί, εντός των οποίων διαχειμάζουν τα παθογόνα βακτήρια. Τα βακτήρια εισβάλουν στο δένδρο διαμέσου των στομάτων και άλλων φυσικών ανοιγμάτων. Στη διασπορά των μολυσμάτων και στην πραγματοποίηση μολύνσεων συμβάλει κατά κύριο λόγο η βροχή. Η παρουσία ελεύθερου ύδατος είναι απαραίτητη για την είσοδο των βακτηριών. Η ασθένεια προκαλεί νεκρώσεις σε ίουλους, θηλυκά άνθη, φύλλα, καρπούς και νεαρή βλάστηση

Οι καρποί είναι ευαίσθητοι στην ασθένεια από την άνθιση και καθόλη την καλοκαιρινή περίοδο. Καρποί με πρώιμες προσβολές αναπτύσσουν σκουρόχρωμες κηλίδες και οι περισσότεροι από αυτούς πέφτουν (ΕΙΚΟΝΑ 1). Σε καρπούς που προσβάλλονται πριν την σκλήρυνση του κελύφους, η ψίχα ζαρώνει και ο καρπός συχνά πέφτει το καλοκαίρι. (ΕΙΚΟΝΑ 2 & 3) .

Για την προστασία από την ασθένεια συνιστώνται ψεκασμοί με χαλκούχα σκευάσματα από την έναρξη της βλάστησης (ΣΤΑΔΙΟ Β) έως το πέρας της καρπόδεσης ανά 10-15 ημέρες. Το πιο ευαίσθητο στάδιο για την μόλυνση είναι το στάδιο της άνθισης των θηλυκών ανθέων (ΣΤΑΔΙΟ Ε) κατά το οποίο θα πρέπει να πραγματοποιηθεί ψεκασμός με την μικρότερη συνιστώμενη δόση.

Φυτοπροστατευτικά προϊόντα: Copper hydroxide, Copper oxide,Copper oxychloride.

Πότε γίνεται η φύτευση των δέντρων

Μαρ17

Το Φθινόπωρο προκόβουν καλύτερα και περισσότερο στους άνυδρους τόπους, γιατί ποτίζονται όλο τον χειμώνα και πιάνουν. Φύτευε λοιπόν με τις πρώτες βροχές από τις 7 του Νοεμβρίου έως της 20 Δεκεμβρίου και αν δεν προφθάσεις τότε, από ανάγκη φύτευε και την Άνοιξη και πότιζέ τα πολύ, αλλά δεν προκόβουν τόσο όσο εκείνα που θα φυτεύσεις το Φθινόπωρο και άκουσε την αιτία να πειστείς για την αλήθεια.

Η φύσης δεν γίνετε να κάνει σε ένα καιρό δύο ενάντια πράγματα, αλλά πότε το ένα και πότε το άλλο.

Την Άνοιξη θρέφει η φύση τα πάνω μέρη του δέντρου και κάνει τους βλαστούς τα άνθη και τους καρπούς αλλά οι ρίζες τότε δεν αυξάνονται, για αυτό δεν φυτεύονται τότε αλλά κεντρώνονται.

Συνέχεια →

Βαθμός οξύτητας εδάφους – ph εδάφους

Μαρ10

Τα εδάφη, ανάλογα με την οξύτητά τους (ph) χωρίζονται χονδρικά σε 3 κατηγορίες:
1. Όξινα εδάφη, με ph από 0 (εξαιρετικά όξινα) εως ph 6
2. Ουδέτερα εδάφη, με ph από 6 εως 8 και
3. Αλκαλικά εδάφη (βασικά), με ph από 8 εως 14 (εξαιρετικά αλκαλικά)

Συνέχεια →

Κατηγορίες καλλιεργήσιμων εδαφών

Μαρ10

Σήμερα τα καλλιεργήσιμα εδάφη διακρίνονται στις παρακάτω γενικές κατηγορίες:

Σε αμμώδη. Αυτά έχουν για κύριο συστατικό τους την άμμο. Είναι χαλαρά και αφράτα, εύκολα στην καλλιέργεια. Το νερό, ο ήλιος και ο αέρας περνούν μέσα τους εύκολα και σε μεγαλύτερο βάθος. Όμως δε συγκρατούν υγρασία και οι θρεπτικές ουσίες της επιφάνειας τους ξεπλένονται εύκολα. Ακόμα, το χειμώνα ψύχονται γρήγορα και το καλοκαίρι θερμαίνονται πολύ. Τα φυτά, που δεν έχουν βαθιές ρίζες, δε βρίσκουν πολλές θρεπτικές ουσίες στα εδάφη αυτά, δε στηρίζονται γερά και όταν φυσά δυνατός άνεμος, τα ρίχνει κάτω ή τα ξεριζώνει και όταν πιάνουν ζέστες, παύουν να αναπτύσσονται, αν δεν ξεραθούν τελείως. Τα αμμώδη εδάφη χάνουν τα μειονεκτήματά τους αυτά, αν τα ανακατέψουμε με αργιλόχωμα, οπότε γίνονται αργιλοαμμώδη ή με χωνεμένη κοπριά.

Σε αργιλώδη ή κοκκινοχώματα. Σε αυτά πλεονάζει η άργιλος (χώμα που χρησιμοποιούν στην κεραμοποιία). Τα εδάφη αυτά έχουν μεγάλη συνεκτικότητα και δύσκολα περνούν μέσα τους βαθιά το νερό, ο ήλιος κι ο αέρας. Το χειμώνα δεν τα διαπερνά το κρύο, αλλά στην επιφάνειά τους είναι ψυχρά. Το καλοκαίρι κρατούν υγρασία, αλλά στις μεγάλες ζέστες σκάζουν, δημιουργώντας βαθιές ρωγμές. Οι ρίζες των φυτών δυσκολεύονται να προχωρήσουν βαθιά, υποφέρουν από ασφυξία και στις ξηρασίες, όταν εξατμίζεται όλη η επιφανειακή υγρασία, παύει κάθε ανάπτυξή τους και μαραζώνουν. Τα αργιλώδη εδάφη γίνονται κατάλληλα για καλλιέργεια, όταν ρίξουμε άμμο (όχι θαλασσινή, γιατί έχει αλάτι) ή κοπριά χωνεμένη ή και αχώνευτη.

Συνέχεια →

Πως μπορούμε να βρούμε την σύσταση του εδάφους μας;

Μαρ10

Πριν δούμε πως θα βρούμε την σύσταση του χώματος μας να αναφέρουμε με λίγα λόγια από τι αποτελείται το χώμα. Το χώμα αποτελείται από 3 βασικά συστατικά την άργιλο , την ύλη (λάσπη) και την άμμο. Σε κάθε χώμα βρίσκουμε σε διαφορετική αναλογία τα παραπάνω υλικά. Βέβαια στο έδαφος υπάρχουν και άλλα υλικά αλλά τα παραπάνω είναι αυτά που είναι τα βασικά συστατικά για να δούμε τι χώμα έχουμε. Η άργιλος είναι ο πιο λεπτός κόκκος (<0.002 mm), ύλη (0.002–0.05 mm) και η άμμος ο πιο χονδρός κόκκος (0.05–2.00 mm). Για να δούμε λοιπόν πως θα βρούμε από τι αποτελείται το χώμα μας θα πρέπει από τον κήπο μας να πάρουμε από 3-4 διαφορετικά σημεία λίγο χώμα. Μετά ανακατεύουμε όλο το χώμα που έχουμε μαζέψει καλά. Στην συνέχεια παίρνουμε ένα γυάλινο βάζο γεμίζουμε το 1/3 με χώμα και τα υπόλοιπα 2/3 με νερό. Κλείνουμε το βάζο καλά και αρχίζουμε να το κουνάμε καλά. Μετά αφήνουμε το βάζο σε ένα σημείο με σκιά για τουλάχιστον μια εβδομάδα να ηρεμήσει. Μετά από λίγες μέρες θα δούμε πως στο βάζο έχουν χωριστεί σε στρώματα τα 3 βασικά συστατικά. Κάτω κάτω θα έχει μαζευτεί η άμμος (ίσως και κάποια πετραδάκια) , στην μέση θα βρίσκεται η ίλυ και στο πάνω στρώμα η άργιλος. Αυτό που θα επιπλέει θα είναι τα οργανικά υλικά. Επομένως το στρώμα που θα είναι πιο μεγάλο , αυτό θα είναι και το χώμα μας. Για παράδειγμα αν έχουμε μεγαλύτερο στρώμα σε άμμο το χώμα μας θα λέγεται αμμώδες και αυτό σημαίνει σε αυτή την περίπτωση πως το έδαφος δεν κρατά πολύ νερό, υπάρχει καλή στράγγιση και ο αέρας κυκλοφορεί καλά στο χώμα. Αν είναι αργιλώδες το έδαφος , θα κρατά νερό και δεν θα αερίζεται καλά. Άρα καταλαβαίνουμε πως από μόνο του το κάθε συστατικό δεν είναι καλό για αυτό η μίξη αυτών των τριών (άργιλος , ύλη , άμμος) και με την σωστή αναλογία μπορούμε να πετύχουμε ένα καλό χώμα. Έτσι αν μάθουμε τι χώμα έχουμε θα ξέρουμε και το τι φυτά μπορούμε να διαλέξουμε.

Λιπάσματα

Φεβ27

Ο λιπαντικός τύπος ή τίτλος λιπάσματος

εκφράζει την % περιεκτικότητα του λιπάσματος σε Ν, P₂Ο₅ και K₂O.

π.χ.: 11-15-15 à στα 100 κιλά λιπάσματος υπάρχουν 11 κιλά Ν, 15 κιλά P₂Ο₅και 15 κιλάK₂O.

Λιπαντική μονάδα…

Mία (1) λιπαντική μονάδα Ν ισοδυναμεί με 1 kg N

Mία (1) λιπαντική μονάδα P ισοδυναμεί με 1 kg P₂Ο₅

Mία (1) λιπαντική μονάδα K ισοδυναμεί με 1 kg K₂O

Εγκατάσταση οπωρώνα

Φεβ27

Ο μαθηματικός τύπος για να μετρήσετε πόσα δέντρα θα χρειστεί να φυτέψετε ανά στρέμμα

Ο υπολογισμός του αριθμού των δένδρων που απαιτούνται για την κάλυψη ενός στρέμματος εδάφους, κατά τα συστήματα φύτευσης κατά τετράγωνα ή κατά ορθογώνια παραλληλόγραμμα, γίνεται με τη βοήθεια του τύπου:

Χ=1000/(α x β).

Χ: αριθμός δένδρων ανά στρέμμα

α: αποστάσεις δένδρων σε μέτρα (m) επί της γραμμής φύτευσης

β: αποστάσεις δένδρων σε μέτρα (m) μεταξύ των γραμμών φύτευσης

Τα α και β είναι τα ίδια κατά το σύστημα φύτευσης κατά τετράγωνα και διαφορετικά κατά το σύστημα φύτευσης κατά ορθογώνια παραλληλόγραμμα (κατά γραμμές).

Παράδειγμα: για αποστάσεις φύτευσης δένδρων σε αποστάσεις 4 x 5 m, ο αριθμός των δένδρων ανά στρέμμα (πυκνότητα φύτευσης) είναι 1000/(4 x 5) = 1000/20 = 50.

Κατασκευή βορδιγάλειου πολτού

Φεβ13

Ψεκασμός-Κατασκευή Βορδιγάλιου πολτού

Ο Βορδιγάλιος πολτός είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση διάφορων παθήσεων της άμπελου που οφείλονται σε μύκητες ή σε βακτηρίδια (ωίδιο – αλλά κυρίως τον περονόσπορο). Φτιάχνεται με διάλυμα θειικού χαλκού (2% κ.ο.)(με χρήση γαλαζόπετρας) και σβησμένης ασβέστου που χρησιμοποιείται σαν προληπτικό φάρμακο, για να εμποδίσει την προσβολή των φυτών από διάφορες μυκητολογικές αρρώστιες. Τον βοδιγάλιο πολτό μπορούμε να το φτιάξουμε εμείς, εφόσον υπάρχουν τα κατάλληλα υλικά (γαλαζόπετρα και ασβεστόπετρα), ή μπορούμε να το αγοράσουμε έτοιμο σε σκόνη (θειοχαλκίνη 20WG). Η χρήση του βορδιγάλιου πολτού είναι πάρα πολύ εκτεταμένη λόγω της μεγάλης αποτελεσματικότητάς του και ο ψεκασμός ξεκινάει την άνοιξη.

Ο βορδιγάλιος πολτός παρασκευάζεται ως εξής για ποσότητα 100 περίπου κιλών:

Διαλύουμε 1.5 έως 2.5 κιλά θειικού χαλκού μέσα σε ένα δοχείο ξύλινο ή πλαστικό, που να έχει 50 κιλά νερό. Πρέπει να αποφεύγεται η χρήση μεταλλικών δοχείων, γιατί τα τρυπάει ο θειικός χαλκός. Σε άλλο δοχείο ανακατεύουμε ένα-δύο κιλά σβησμένη ασβέστη (ασβεστόπετρα) με 50 κιλά νερό και φτιάχνουμε γάλα της ασβέστου. Κατόπιν χύνουμε το γάλα της ασβέστου λίγο – λίγο στο διάλυμα του θειικού χαλκού και ανακατεύουμε καλά. Το διάλυμα το ανακατεύουμε καλά και το βάζουμε σε ψεκαστήρα και ψεκάζουμε με αυτό καλά τα φύλλα και τα βλαστάρια του αμπελιού. Συνέχεια →

Αραίωμα ανθέων και καρπών στα οπωροφόρα δέντρα

Φεβ10

Συγγραφείς: Ειρήνη Χριστοφακη, Ιωάννης Παπαδάκης.

Περίληψη

Ορισμένα είδη οπωροφόρων δένδρων εκτός από τις συνηθισμένες καλλιεργητικές φροντίδες (κλάδεμα, άρδευση, λίπανση, κλπ) χρειάζονται επιπλέον αραίωμα ανθέων και καρπών για να παράγουν καρπούς ανώτερης ποιότητας. Το αραίωμα ανθέων και καρπών είναι μια καλλιεργητική τεχνική, συμπληρωματική του κλαδέματος, κατά την οποία αφαιρείται ένα μέρος των ανθέων ή των καρπών των δένδρων, αντίστοιχα, με σκοπό την εξοικονόμηση θρεπτικών ουσιών που θα χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη των υπόλοιπων καρπών αλλά και της νέας βλάστησης. Είδη όπως η κερασιά και η βυσσινιά δεν συνηθίζεται να αραιώνονται. Απεναντίας, κάποια άλλα είδη όπως η μηλιά, η αχλαδιά, η ροδακινιά, η βερικοκιά και η Ιαπωνική μουσμουλιά πρέπει να αραιώνονται σε ετήσια βάση. Το αραίωμα γίνεται κυρίως με το χέρι αλλά και με μηχανικά ή χημικά μέσα. Πρακτικά, με την αφαίρεση των ανθέων ή των καρπών αυξάνεται ο αριθμός των φύλλων ανά καρπό με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, την αύξηση του μέσου τελικού μεγέθους των συγκομιζόμενων καρπών, τη βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών τους καθώς και τη μείωση του φαινομένου της παρενιαυτοφορίας των δένδρων. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται αναλυτικά στοιχεία σχετικά με τον τρόπο και το χρόνο αραιώματος διαφόρων ειδών οπωροφόρων δένδρων.

Συνέχεια →