Αρχείο

Φύτευση οπωρώνα

333333333333Εποχή φυτεύσεως.

Η καλύτερη εποχή για να γίνει η φύτευση ποικίλλει ανάλογα με το είδος των οπωροφόρων, το κλίμα και την τοποθεσία. Τα φυλλοβόλα οπωροφόρα μπορούν να φυτευθούν μετά το πέσιμο των φύλλων, από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη, πριν αρχίσει να βγαίνει η νέα βλάστηση. Για τη νότια Ελλάδα η φθινοπωρινή φύτευση είναι καλύτερη γιατί τα δενδρύλλια προλαβαίνουν να αναπτύξουν μέρος από το ριζικό τους σύστημα.

Στη βόρεια Ελλάδα προτιμάται η ανοιξιάτικη φύτευση γιατί έτσι αποφεύγονται οι ζημιές που μπορεί να πάθουν οι νέες ρίζες από τα κρύα του χειμώνα.

 

Φύτευση του οπωρώνα.

Μετά την προετοιμασία του εδάφους γίνεται η χάραξη του οπωρώνα σύμφωνα με το σχέδιο που έχουμε αποφασίσει να γίνει η φύτευση και καθορίζονται οι θέσεις όπου θα ανοιχθούν οι λάκκοι. Οι αποστάσεις φυτεύσεως καθορίζονται ανάλογα με τη γονιμότητα του εδάφους, την ποικιλία και τα υποκείμενα που θα καλλιεργηθούν.

Συνέχεια

Χρήσιμες πληροφορίες για τη δενδροκομία (Γ. Νάνος)

panethessaliasΑναπλ. Καθηγητής Γιώργος Νάνος
ΔΕΝΔΡΟΚΟΜΙΑ Ι

Σημειώσεις για ειδικά θέματα
Βόλος 2012
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Αυτές οι σημειώσεις γράφηκαν για συγκεκριμένα θέματα που καλύπτονται στο μάθημα Δενδροκομία Ι για να βοηθήσουν τους φοιτητές να κατανοήσουν μερικά αντικείμενα πιο απλά σε σχέση με την παρουσίαση τους στο βιβλίο και να κατανοήσουν κάποιες πρόσφατες έννοιες. Δεν αποτελούν αντικείμενο που θα οδηγήσει σε γνώσεις που απαιτούνται για την επιτυχία στις εξετάσεις αλλά σκοπό έχουν την εκ παραλλήλου μελέτη (!?) των σημειώσεων με το βιβλίο.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ ΟΠΩΡΟΦΟΡΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η συμπεριφορά ενός πολύπλοκου οργανισμού, όπως είναι ένα οπωροφόρο δέντρο, εξαρτάται από τη γενετική του σύσταση, τις καλλιεργητικές φροντίδες και το περιβάλλον. Ακραία καιρικά φαινόμενα προκαλούν ζημιές στην ηρτημένη παραγωγή αλλά, πολύ συχνά, και στο φυτικό κεφάλαιο με αποτέλεσμα τις απώλειες παραγωγής και εισοδήματος για περισσότερα του ενός έτη. Ζημιές από χαλάζι, ανεμοθύελλα, πλημμύρες, υψηλές θερμοκρασίες και, πάνω από όλα, παγετούς είναι συνηθισμένες και τόσο εκτεταμένες μερικές χρονιές που επηρεάζουν την οικονομία ολόκληρων περιοχών. Ελάχιστα μόνο στοχευμένα στοιχεία θα δοθούν κατωτέρω για κάθε περιβαλλοντικό παράγοντα και πως αυτός επηρεάζει τα οπωροφόρα.
Συνέχεια

Πως φυτεύονται τα δέντρα

Εάν θέλεις να φυτεύσεις δέντρα το Φθινόπωρο καλό είναι να έχεις τους λάκκους σκαμμένους από τον Ιούλιο ή έστω τον Αύγουστο, να είναι ο καθένας τρία πόδια βαθύς και τέσσερα πλατύς, για να κάψει το χώμα ο ήλιος. Και ας είναι ο λάκκος επάνω στενός και κάτω πλατύτερος για να απλώσουν οι ρίζες γρηγορότερα.

 

Και όταν θέλεις να φυτεύσεις το δέντρο, γέμισε νωρίτερα το λάκκο άχυρα και κάψε τα εκεί μέσα. Με αυτόν τον τρόπο κάνεις δύο καλά, πρώτον καις τον τόπο τριγύρω και δεύτερον το άχυρο ωφελεί πολύ το δέντρο.
Τότε άλειψε τις ρίζες και το όρθιο ξύλο του δέντρου με χολή βοδιού για να μην το τρώνε τα σκουλήκια.

 

Έπειτα αφού το φυτεύσεις, πρώτα βάλτου κάμποσο χώμα επιφανειακό που να το έχει δουλέψει η ψύχρα και ο ήλιος και με αυτό σκέπασε όλες τις ρίζες και πάτησέ το. Έπειτα έχε κοπριά καλή ενός χρόνου χωνεμένη, γιατί αν είναι πολύ καιρού έχει ξεθυμάνει και δεν ενεργεί. Και με αυτήν ανακάτωσε το υπόλοιπο χώμα και σκέπασε το φυτό έως επάνω. Πάτησε το χώμα καλά έως τη μέση του λάκκου και από εκεί και πάνω λιγότερο. Το δέντρο ας είναι καλά χωμένο με το κοπρόχωμα, για να μην ξεπαγιάσει από τα χιόνια και πάει χαμένος ο κόπος σου. Για αυτό είπαμε να βάζεις την κοπριά, γιατί έχει δύο ενέργειες, δίνει ενέργεια στο δέντρο και βγάζει προκομμένο βλαστάρια και με την ζέστη της το φυλάει από το κρύο. Και για να μην το κάψει είπαμε να βάζεις ανακατωμένη με το χώμα και τότε δεν βλάπτεται.
Γύρω από το φυτό μπήξε καλάμια ή πικροδάφνες για να μην φάνε τα ζώα αυτό που φαίνεται. Ο καιρός που φυτεύονται είναι μετά τον Οκτώβριο έως τις αρχές του Δεκεμβρίου, μα να μην είναι το φεγγάρι γεμάτο, γιατί τότε όλα τα δέντρα γεννούν σκωλήκια και φθείρονται.

Πηγή: Γεωπονικόν-Αγάπιου μοναχού του Κρητός

Βαθμός οξύτητας εδάφους – ph εδάφους


Τα εδάφη, ανάλογα με την οξύτητά τους (ph) χωρίζονται χονδρικά σε 3 κατηγορίες:
1. Όξινα εδάφη, με ph από 0 (εξαιρετικά όξινα) εως ph 6
2. Ουδέτερα εδάφη, με ph από 6 εως 8 και
3. Αλκαλικά εδάφη (βασικά), με ph από 8 εως 14 (εξαιρετικά αλκαλικά)

Συνέχεια

Κατηγορίες καλλιεργήσιμων εδαφών

Σήμερα τα καλλιεργήσιμα εδάφη διακρίνονται στις παρακάτω γενικές κατηγορίες:

  • Σε αμμώδη. Αυτά έχουν για κύριο συστατικό τους την άμμο. Είναι χαλαρά και αφράτα, εύκολα στην καλλιέργεια. Το νερό, ο ήλιος και ο αέρας περνούν μέσα τους εύκολα και σε μεγαλύτερο βάθος. Όμως δε συγκρατούν υγρασία και οι θρεπτικές ουσίες της επιφάνειας τους ξεπλένονται εύκολα. Ακόμα, το χειμώνα ψύχονται γρήγορα και το καλοκαίρι θερμαίνονται πολύ. Τα φυτά, που δεν έχουν βαθιές ρίζες, δε βρίσκουν πολλές θρεπτικές ουσίες στα εδάφη αυτά, δε στηρίζονται γερά και όταν φυσά δυνατός άνεμος, τα ρίχνει κάτω ή τα ξεριζώνει και όταν πιάνουν ζέστες, παύουν να αναπτύσσονται, αν δεν ξεραθούν τελείως. Τα αμμώδη εδάφη χάνουν τα μειονεκτήματά τους αυτά, αν τα ανακατέψουμε με αργιλόχωμα, οπότε γίνονται αργιλοαμμώδη ή με χωνεμένη κοπριά.
  • Σε αργιλώδη ή κοκκινοχώματα. Σε αυτά πλεονάζει η άργιλος (χώμα που χρησιμοποιούν στην κεραμοποιία). Τα εδάφη αυτά έχουν μεγάλη συνεκτικότητα και δύσκολα περνούν μέσα τους βαθιά το νερό, ο ήλιος κι ο αέρας. Το χειμώνα δεν τα διαπερνά το κρύο, αλλά στην επιφάνειά τους είναι ψυχρά. Το καλοκαίρι κρατούν υγρασία, αλλά στις μεγάλες ζέστες σκάζουν, δημιουργώντας βαθιές ρωγμές. Οι ρίζες των φυτών δυσκολεύονται να προχωρήσουν βαθιά, υποφέρουν από ασφυξία και στις ξηρασίες, όταν εξατμίζεται όλη η επιφανειακή υγρασία, παύει κάθε ανάπτυξή τους και μαραζώνουν. Τα αργιλώδη εδάφη γίνονται κατάλληλα για καλλιέργεια, όταν ρίξουμε άμμο (όχι θαλασσινή, γιατί έχει αλάτι) ή κοπριά χωνεμένη ή και αχώνευτη.

Πως μπορούμε να βρούμε την σύσταση του εδάφους μας;

Πριν δούμε πως θα βρούμε την σύσταση του χώματος μας να αναφέρουμε με λίγα λόγια από τι αποτελείται το χώμα. Το χώμα αποτελείται από 3 βασικά συστατικά την άργιλο , την ύλη (λάσπη) και την άμμο. Σε κάθε χώμα βρίσκουμε σε διαφορετική αναλογία τα παραπάνω υλικά. Βέβαια στο έδαφος υπάρχουν και άλλα υλικά αλλά τα παραπάνω είναι αυτά που είναι τα βασικά συστατικά για να δούμε τι χώμα έχουμε. Η άργιλος είναι ο πιο λεπτός κόκκος (<0.002 mm), ύλη (0.002–0.05 mm) και η άμμος ο πιο χονδρός κόκκος (0.05–2.00 mm). Για να δούμε λοιπόν πως θα βρούμε από τι αποτελείται το χώμα μας θα πρέπει από τον κήπο μας να πάρουμε από 3-4 διαφορετικά σημεία λίγο χώμα.  Μετά ανακατεύουμε όλο το χώμα που έχουμε μαζέψει καλά. Στην συνέχεια παίρνουμε ένα γυάλινο βάζο γεμίζουμε το 1/3 με χώμα και τα υπόλοιπα 2/3 με νερό. Κλείνουμε το βάζο καλά και αρχίζουμε να το κουνάμε καλά. Μετά αφήνουμε το βάζο σε ένα σημείο με σκιά για τουλάχιστον μια εβδομάδα να ηρεμήσει. Μετά από λίγες μέρες θα δούμε πως στο βάζο έχουν χωριστεί σε στρώματα τα 3 βασικά συστατικά. Κάτω κάτω θα έχει μαζευτεί η άμμος (ίσως και κάποια πετραδάκια) , στην μέση θα βρίσκεται η ίλυ και στο πάνω στρώμα η άργιλος. Αυτό που θα επιπλέει θα είναι τα οργανικά υλικά. Επομένως το στρώμα που θα είναι πιο μεγάλο , αυτό θα είναι και το χώμα μας. Για παράδειγμα αν έχουμε μεγαλύτερο στρώμα σε άμμο το χώμα μας θα λέγεται αμμώδες και αυτό σημαίνει σε αυτή την περίπτωση πως το έδαφος δεν κρατά πολύ νερό, υπάρχει καλή στράγγιση και ο αέρας κυκλοφορεί καλά στο χώμα. Αν είναι αργιλώδες το έδαφος , θα κρατά νερό και δεν θα αερίζεται καλά. Άρα καταλαβαίνουμε πως από μόνο του το κάθε συστατικό δεν είναι καλό για αυτό η μίξη αυτών των τριών (άργιλος , ύλη , άμμος) και με την σωστή αναλογία μπορούμε να πετύχουμε ένα καλό χώμα. Έτσι αν μάθουμε τι χώμα έχουμε θα ξέρουμε και το τι φυτά μπορούμε να διαλέξουμε.

Λιπάσματα

Ο λιπαντικός τύπος ή τίτλος λιπάσματος

εκφράζει την % περιεκτικότητα του λιπάσματος σε Ν, P2Ο5 και K2O.

π.χ.: 11-15-15 à στα 100 κιλά λιπάσματος υπάρχουν 11 κιλά Ν, 15 κιλά  P2Ο5 και 15 κιλά  K2O.

Λιπαντική μονάδα…

Mία (1) λιπαντική μονάδα Ν ισοδυναμεί με 1 kg N

Mία (1) λιπαντική μονάδα P ισοδυναμεί με 1 kg P2Ο5

Mία (1) λιπαντική μονάδα K ισοδυναμεί με 1 kg K2O

Εγκατάσταση οπωρώνα

Ο μαθηματικός τύπος για να μετρήσετε πόσα δέντρα θα χρειστεί να φυτέψετε ανά στρέμμα

Ο υπολογισμός του αριθμού των δένδρων που απαιτούνται για την κάλυψη ενός στρέμματος εδάφους, κατά τα συστήματα φύτευσης κατά τετράγωνα ή κατά ορθογώνια παραλληλόγραμμα, γίνεται με τη βοήθεια του τύπου:

Χ=1000/(α x β).

Χ: αριθμός δένδρων ανά στρέμμα

α: αποστάσεις δένδρων σε μέτρα (m) επί της γραμμής φύτευσης

β: αποστάσεις δένδρων σε μέτρα (m) μεταξύ των γραμμών φύτευσης

Τα α και β είναι τα ίδια κατά το σύστημα φύτευσης κατά τετράγωνα και διαφορετικά κατά το σύστημα φύτευσης κατά ορθογώνια παραλληλόγραμμα (κατά γραμμές).

    Παράδειγμα: για αποστάσεις φύτευσης δένδρων σε αποστάσεις 4 x 5 m, ο αριθμός των δένδρων ανά στρέμμα (πυκνότητα φύτευσης) είναι 1000/(4 x 5) = 1000/20 = 50.

Αραίωμα ανθέων και καρπών στα οπωροφόρα δέντρα

Συγγραφείς: Ειρήνη Χριστοφακη, Ιωάννης Παπαδάκης.

Περίληψη

Ορισμένα είδη οπωροφόρων δένδρων εκτός από τις συνηθισμένες καλλιεργητικές φροντίδες (κλάδεμα, άρδευση, λίπανση, κλπ) χρειάζονται επιπλέον αραίωμα ανθέων και καρπών για να παράγουν καρπούς ανώτερης ποιότητας. Το αραίωμα ανθέων και καρπών είναι μια καλλιεργητική τεχνική, συμπληρωματική του κλαδέματος, κατά την οποία αφαιρείται ένα μέρος των ανθέων ή των καρπών των δένδρων, αντίστοιχα, με σκοπό την εξοικονόμηση θρεπτικών ουσιών που θα χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη των υπόλοιπων καρπών αλλά και της νέας βλάστησης. Είδη όπως η κερασιά και η βυσσινιά δεν συνηθίζεται να αραιώνονται. Απεναντίας, κάποια άλλα είδη όπως η μηλιά, η αχλαδιά, η ροδακινιά, η βερικοκιά και η Ιαπωνική μουσμουλιά πρέπει να αραιώνονται σε ετήσια βάση. Το αραίωμα γίνεται κυρίως με το χέρι αλλά και με μηχανικά ή χημικά μέσα. Πρακτικά, με την αφαίρεση των ανθέων ή των καρπών αυξάνεται ο αριθμός των φύλλων ανά καρπό με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, την αύξηση του μέσου τελικού μεγέθους των συγκομιζόμενων καρπών, τη βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών τους καθώς και τη μείωση του φαινομένου της παρενιαυτοφορίας των δένδρων. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται αναλυτικά στοιχεία σχετικά με τον τρόπο και το χρόνο αραιώματος διαφόρων ειδών οπωροφόρων δένδρων.

Συνέχεια