Αρχείο Ετικετών | kastanapierias

Η εξαφάνιση άγριων μελισσών πλήττει τη φυτική παραγωγή

Οι άγριες μέλισσες είναι έως και δύο φορές αποτελεσματικότεροι επικονιαστές σε σχέση με τις «εξημερωμένες», σύμφωνα με τα αποτελέσματα νέας μελέτης, που άντλησε δεδομένα από εκατοντάδες χωράφια σε 20 χώρες. Έτσι αυτό σημαίνει ότι η συνεχιζόμενη απώλεια άγριων εντόμων σε αγροτικές περιοχές επηρεάζει αρνητικά τη φυτική παραγωγή.
Διεθνής ομάδα αποτελούμενη από σχεδόν 50 επιστήμονες ανέλυσε δεδομένα από 600 χωράφια και περισσότερες από 40 καλλιέργειες, σε ολόκληρο τον κόσμο. Σε έκθεσή τους, στην επιθεώρηση Science, αναφέρουν ότι η υπερεκμετάλλευση των εκτάσεων σε συνδυασμό με τις σύγχρονες γεωργικές τεχνικές οδηγούν σε συρρίκνωση σημαντικών επικονιαστών, όπως είναι οι άγριες μέλισσες, οι πεταλούδες ή τα σκαθάρια.

Με τη μείωσή τους, τα ανθοφόρα φυτά δέχονται λιγότερες επισκέψεις από τα έντομα αυτά, με αποτέλεσμα να περιορίζεται και η παραγωγή σημαντικών καλλιεργειών, όπως είναι οι ντομάτες, ο καφές και το πεπόνι. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η χρήση «εξημερωμένων» μελισσών δεν αντισταθμίζει την απώλεια των άγριων.

«Ήταν εκπληκτικό: το αποτέλεσμα ήταν τόσο σταθερό και ξεκάθαρο», λέει ο Λούκας Γκαριμπάλντι από το κρατικό πανεπιστήμιο του Ρίο Νέγκρο, στην Αργεντινή, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. «Γνωρίζουμε ότι τα άγρια έντομα μειώνονται, οπότε πρέπει να αρχίσουμε να επικεντρωνόμαστε σε αυτά. Χωρίς αλλαγές, η συνεχιζόμενη απώλεια είναι βέβαιο ότι θα πλήξει τις γεωργικές σοδειές παγκοσμίως».
Συνέχεια

Βαθμός οξύτητας εδάφους – ph εδάφους


Τα εδάφη, ανάλογα με την οξύτητά τους (ph) χωρίζονται χονδρικά σε 3 κατηγορίες:
1. Όξινα εδάφη, με ph από 0 (εξαιρετικά όξινα) εως ph 6
2. Ουδέτερα εδάφη, με ph από 6 εως 8 και
3. Αλκαλικά εδάφη (βασικά), με ph από 8 εως 14 (εξαιρετικά αλκαλικά)

Συνέχεια

Κατηγορίες καλλιεργήσιμων εδαφών

Σήμερα τα καλλιεργήσιμα εδάφη διακρίνονται στις παρακάτω γενικές κατηγορίες:

  • Σε αμμώδη. Αυτά έχουν για κύριο συστατικό τους την άμμο. Είναι χαλαρά και αφράτα, εύκολα στην καλλιέργεια. Το νερό, ο ήλιος και ο αέρας περνούν μέσα τους εύκολα και σε μεγαλύτερο βάθος. Όμως δε συγκρατούν υγρασία και οι θρεπτικές ουσίες της επιφάνειας τους ξεπλένονται εύκολα. Ακόμα, το χειμώνα ψύχονται γρήγορα και το καλοκαίρι θερμαίνονται πολύ. Τα φυτά, που δεν έχουν βαθιές ρίζες, δε βρίσκουν πολλές θρεπτικές ουσίες στα εδάφη αυτά, δε στηρίζονται γερά και όταν φυσά δυνατός άνεμος, τα ρίχνει κάτω ή τα ξεριζώνει και όταν πιάνουν ζέστες, παύουν να αναπτύσσονται, αν δεν ξεραθούν τελείως. Τα αμμώδη εδάφη χάνουν τα μειονεκτήματά τους αυτά, αν τα ανακατέψουμε με αργιλόχωμα, οπότε γίνονται αργιλοαμμώδη ή με χωνεμένη κοπριά.
  • Σε αργιλώδη ή κοκκινοχώματα. Σε αυτά πλεονάζει η άργιλος (χώμα που χρησιμοποιούν στην κεραμοποιία). Τα εδάφη αυτά έχουν μεγάλη συνεκτικότητα και δύσκολα περνούν μέσα τους βαθιά το νερό, ο ήλιος κι ο αέρας. Το χειμώνα δεν τα διαπερνά το κρύο, αλλά στην επιφάνειά τους είναι ψυχρά. Το καλοκαίρι κρατούν υγρασία, αλλά στις μεγάλες ζέστες σκάζουν, δημιουργώντας βαθιές ρωγμές. Οι ρίζες των φυτών δυσκολεύονται να προχωρήσουν βαθιά, υποφέρουν από ασφυξία και στις ξηρασίες, όταν εξατμίζεται όλη η επιφανειακή υγρασία, παύει κάθε ανάπτυξή τους και μαραζώνουν. Τα αργιλώδη εδάφη γίνονται κατάλληλα για καλλιέργεια, όταν ρίξουμε άμμο (όχι θαλασσινή, γιατί έχει αλάτι) ή κοπριά χωνεμένη ή και αχώνευτη.

Πως μπορούμε να βρούμε την σύσταση του εδάφους μας;

Πριν δούμε πως θα βρούμε την σύσταση του χώματος μας να αναφέρουμε με λίγα λόγια από τι αποτελείται το χώμα. Το χώμα αποτελείται από 3 βασικά συστατικά την άργιλο , την ύλη (λάσπη) και την άμμο. Σε κάθε χώμα βρίσκουμε σε διαφορετική αναλογία τα παραπάνω υλικά. Βέβαια στο έδαφος υπάρχουν και άλλα υλικά αλλά τα παραπάνω είναι αυτά που είναι τα βασικά συστατικά για να δούμε τι χώμα έχουμε. Η άργιλος είναι ο πιο λεπτός κόκκος (<0.002 mm), ύλη (0.002–0.05 mm) και η άμμος ο πιο χονδρός κόκκος (0.05–2.00 mm). Για να δούμε λοιπόν πως θα βρούμε από τι αποτελείται το χώμα μας θα πρέπει από τον κήπο μας να πάρουμε από 3-4 διαφορετικά σημεία λίγο χώμα.  Μετά ανακατεύουμε όλο το χώμα που έχουμε μαζέψει καλά. Στην συνέχεια παίρνουμε ένα γυάλινο βάζο γεμίζουμε το 1/3 με χώμα και τα υπόλοιπα 2/3 με νερό. Κλείνουμε το βάζο καλά και αρχίζουμε να το κουνάμε καλά. Μετά αφήνουμε το βάζο σε ένα σημείο με σκιά για τουλάχιστον μια εβδομάδα να ηρεμήσει. Μετά από λίγες μέρες θα δούμε πως στο βάζο έχουν χωριστεί σε στρώματα τα 3 βασικά συστατικά. Κάτω κάτω θα έχει μαζευτεί η άμμος (ίσως και κάποια πετραδάκια) , στην μέση θα βρίσκεται η ίλυ και στο πάνω στρώμα η άργιλος. Αυτό που θα επιπλέει θα είναι τα οργανικά υλικά. Επομένως το στρώμα που θα είναι πιο μεγάλο , αυτό θα είναι και το χώμα μας. Για παράδειγμα αν έχουμε μεγαλύτερο στρώμα σε άμμο το χώμα μας θα λέγεται αμμώδες και αυτό σημαίνει σε αυτή την περίπτωση πως το έδαφος δεν κρατά πολύ νερό, υπάρχει καλή στράγγιση και ο αέρας κυκλοφορεί καλά στο χώμα. Αν είναι αργιλώδες το έδαφος , θα κρατά νερό και δεν θα αερίζεται καλά. Άρα καταλαβαίνουμε πως από μόνο του το κάθε συστατικό δεν είναι καλό για αυτό η μίξη αυτών των τριών (άργιλος , ύλη , άμμος) και με την σωστή αναλογία μπορούμε να πετύχουμε ένα καλό χώμα. Έτσι αν μάθουμε τι χώμα έχουμε θα ξέρουμε και το τι φυτά μπορούμε να διαλέξουμε.

Λιπάσματα

Ο λιπαντικός τύπος ή τίτλος λιπάσματος

εκφράζει την % περιεκτικότητα του λιπάσματος σε Ν, P2Ο5 και K2O.

π.χ.: 11-15-15 à στα 100 κιλά λιπάσματος υπάρχουν 11 κιλά Ν, 15 κιλά  P2Ο5 και 15 κιλά  K2O.

Λιπαντική μονάδα…

Mία (1) λιπαντική μονάδα Ν ισοδυναμεί με 1 kg N

Mία (1) λιπαντική μονάδα P ισοδυναμεί με 1 kg P2Ο5

Mία (1) λιπαντική μονάδα K ισοδυναμεί με 1 kg K2O

Εγκατάσταση οπωρώνα

Ο μαθηματικός τύπος για να μετρήσετε πόσα δέντρα θα χρειστεί να φυτέψετε ανά στρέμμα

Ο υπολογισμός του αριθμού των δένδρων που απαιτούνται για την κάλυψη ενός στρέμματος εδάφους, κατά τα συστήματα φύτευσης κατά τετράγωνα ή κατά ορθογώνια παραλληλόγραμμα, γίνεται με τη βοήθεια του τύπου:

Χ=1000/(α x β).

Χ: αριθμός δένδρων ανά στρέμμα

α: αποστάσεις δένδρων σε μέτρα (m) επί της γραμμής φύτευσης

β: αποστάσεις δένδρων σε μέτρα (m) μεταξύ των γραμμών φύτευσης

Τα α και β είναι τα ίδια κατά το σύστημα φύτευσης κατά τετράγωνα και διαφορετικά κατά το σύστημα φύτευσης κατά ορθογώνια παραλληλόγραμμα (κατά γραμμές).

    Παράδειγμα: για αποστάσεις φύτευσης δένδρων σε αποστάσεις 4 x 5 m, ο αριθμός των δένδρων ανά στρέμμα (πυκνότητα φύτευσης) είναι 1000/(4 x 5) = 1000/20 = 50.

Ασπίδα τα καρύδια εναντίον του καρκίνου του μαστού

Μέχρι σήμερα ξέραμε ότι τα καρύδια πρέπει να έχουν θέση στην υγιεινή διατροφή, διότι περιέχουν ουσίες που βοηθούν τις αρτηρίες να μένουν υγιείς. Τώρα, μία νέα μελέτη υποδηλώνει πως η συστηματική κατανάλωσή τους μπορεί να ελαττώνει και τον κίνδυνο αναπτύξεως καρκίνου του μαστού. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια, αλλά οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ευρήματά της ισχύουν και για τους ανθρώπους.
Τα καρύδια περιέχουν πλήθος ωφέλιμων συστατικών, όπως ωμέγα-3 λιπαρά οξέα (είναι καλά τεκμηριωμένο ότι προφυλάσσουν από την καρδιοπάθεια και πιθανώς από τον καρκίνο), αντιοξειδωτικές ουσίες (πιστεύεται ότι έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες και φυτοστερόλες (επίσης πιστεύεται ότι έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες).

Επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Μάρσαλ, τάιζαν καθημερινά ποντίκια με ποσότητα καρυδιών που αντιστοιχεί σε 56,7 γραμμάρια κατανάλωσης από άνθρωπο.
Όπως ανακοίνωσαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Μελέτης του Καρκίνου (AACR), συνέκριναν την ογκογένεση σε αυτά τα ποντίκια με εκείνη σε ομάδα ποντικιών που τρέφονταν φυσιολογικά. Έτσι διαπίστωσαν ότι τα ζώα που έτρωγαν καρύδια ανέπτυξαν λιγότερους όγκους, οι οποίοι επιπλέον είχαν πιο αργή εξέλιξη και ήταν πιο μικροί, απ’ ό,τι τα άλλα ποντίκια.
Συνεχίζοντας την έρευνά τους, οι επιστήμονες πραγματοποίησαν μοριακές αναλύσεις, οι οποίες έδειξαν πως ρόλο-κλειδί στην προστατευτική δράση των καρυδιών έπαιζαν τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα.
Τα καρύδια είναι πλούσια σε λίπη και γι’ αυτό σε θερμίδες, αλλά το κύριο είδος λιπών που περιέχουν είναι ακόρεστα λιπαρά οξέα, τα οποία ασκούν ωφέλιμες επιδράσεις στην υγεία.

Συνέχεια

Αραίωμα ανθέων και καρπών στα οπωροφόρα δέντρα

Συγγραφείς: Ειρήνη Χριστοφακη, Ιωάννης Παπαδάκης.

Περίληψη

Ορισμένα είδη οπωροφόρων δένδρων εκτός από τις συνηθισμένες καλλιεργητικές φροντίδες (κλάδεμα, άρδευση, λίπανση, κλπ) χρειάζονται επιπλέον αραίωμα ανθέων και καρπών για να παράγουν καρπούς ανώτερης ποιότητας. Το αραίωμα ανθέων και καρπών είναι μια καλλιεργητική τεχνική, συμπληρωματική του κλαδέματος, κατά την οποία αφαιρείται ένα μέρος των ανθέων ή των καρπών των δένδρων, αντίστοιχα, με σκοπό την εξοικονόμηση θρεπτικών ουσιών που θα χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη των υπόλοιπων καρπών αλλά και της νέας βλάστησης. Είδη όπως η κερασιά και η βυσσινιά δεν συνηθίζεται να αραιώνονται. Απεναντίας, κάποια άλλα είδη όπως η μηλιά, η αχλαδιά, η ροδακινιά, η βερικοκιά και η Ιαπωνική μουσμουλιά πρέπει να αραιώνονται σε ετήσια βάση. Το αραίωμα γίνεται κυρίως με το χέρι αλλά και με μηχανικά ή χημικά μέσα. Πρακτικά, με την αφαίρεση των ανθέων ή των καρπών αυξάνεται ο αριθμός των φύλλων ανά καρπό με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, την αύξηση του μέσου τελικού μεγέθους των συγκομιζόμενων καρπών, τη βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών τους καθώς και τη μείωση του φαινομένου της παρενιαυτοφορίας των δένδρων. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται αναλυτικά στοιχεία σχετικά με τον τρόπο και το χρόνο αραιώματος διαφόρων ειδών οπωροφόρων δένδρων.

Συνέχεια

Καλά Χριστούγεννα σε όλους…

Ευχές

Φυσική συντήρηση φρούτων

Επειδή τα φρέσκα φρούτα συνήθως διατηρούνται για μικρό χρονικό διά­στημα, πρέπει να εφαρμόσουμε συγκεκριμένες μεθόδους, αν θέλουμε να τα διατηρήσουμε για περισσότερο καιρό. Προκειμένου να κονσερβοποιήσουμε τα φρούτα σωστά, πρέπει να γνωρίζουμε κατ’ αρχήν, γιατί τα τρόφιμα, με την πά­ροδο του χρόνου αλλοιώνονται.

Η χημική μετατροπή των φρούτων εκ­δηλώνεται εξωτερικά με το «καφέ χρώ­μα» που βλέπουμε στα μήλα, στ΄ αχλάδια και στις μπανάνες. Κατά τη διαδικασία αυ­τή, μέσω του ατμοσφαιρικού αέρα, οξει­δώνονται συγκεκριμένες ουσίες της σάρ­κας του φρούτου, πράγμα που σημαίνει ότι μεταβάλλονται χημικά. Η μεταβολή αυτή. πραγματοποιείται συνήθως εντός λίγων λεπτών, παρόλο που η αλλοίωση του φρούτου δεν είναι άμεσα ορατή.

Αντίθετα, η μικροβιακή αποσύνθεση των φρούτων τα κάνει δυσάρεστα στη γεύση και ενδεχομένως και δηλητηριώ­δη για την ανθρώπινη κατανάλωση.

Συνέχεια