Το κατάλληλο pH του εδάφους για την καλλιέργεια της καστανιάς είναι 5,5 με 6. Μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα σε pH 4,5 έως 6,5. Εάν είναι κάτω από 4,5, τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να προστεθεί ασβέστιο ώστε να ανέβει στα επιθυμητά επίπεδα. Εάν όμως είναι πάνω από 6,5, τότε θα πρέπει να αποκλείσουμε την καλλιέργεια της καστανιάς, διότι θα έχουμε πολλά προβλήματα κατά την ανάπτυξη της (τροφοπενίες, καχεκτική ανάπτυξη κ.α.).
Είναι πάρα πολύ ευαίσθητη στο ασβέστιο, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα πρέπει το ολικό ανθρακικό ασβέστιο να υπερβαίνει το 2% (Αγάθος, 1975).

Τύπος Εδάφους
Κατάλληλα εδάφη για την καλλιέργεια της καστανιάς θεωρούνται τα αμμώδη ή τα αμμοπηλώδη (Ποντίκης, 1996), καθώς επίσης, εδάφη που προέρχονται από αποσάθρωση σχιστολιθικών ή γρανιτικών πετρωμάτων (Δημουλάς, 1986). Πρέπει να είναι βαθιά με καλή στράγγιση, διαφορετικά οι ρίζες της θα υποφέρουν από ασφυξία και θα κινδυνέψουν από φυτόφθορα. Μπορεί όμως να αξιοποιήσει εδάφη σχετικά αβαθή, αρκεί να έχουν καλή στράγγιση ή εδάφη μέτριας γονιμότητας, εκεί όπου άλλες καλλιέργειες θα αδυνατούσαν να αναπτυχθούν. Αν το έδαφος είναι πολύ φτωχής γονιμότητας, συνιστάται χλωρή λίπανση, με τη χρήση αζωτούχων φυτών (βίκο, τριφύλλι κ.α).

Τοπογραφία εδάφους
Αν είναι δυνατή η μηχανοποίηση της καλλιέργειας, καλό θα είναι να προτιμώνται εδάφη με μικρή κλίση ώστε να διευκολύνεται η είσοδος των μηχανημάτων για τη συγκομιδή και την μηχανική κατεργασία του. Σε εδάφη με μεγάλη κλίση θα πρέπει να κατασκευαστούν αναβαθμίδες, πράγμα που το καθιστά πρακτικά ασύμφορο, διότι ανεβαίνει πάρα πολύ το κόστος της εγκατάστασης.
Βέβαια, στην χώρα μας δεν έχει μηχανοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό η συγκομιδή. Ακόμη είναι σε πρωταρχικό στάδιο, αφού η συγκομιδή γίνεται παραδοσιακά, με τα χέρια. Σε εδάφη με μεγάλη κλίση, δεν παρατηρείται μόνο δυσκολία κατά τη συγκομιδή, αλλά
δημιουργείται και έντονο πρόβλημα διάβρωσης του εδάφους καθώς και αδυναμία αποθήκευσης
μεγάλου όγκου νερού.