Φύτευση δενδρυλλίων καστανιάς

Η διάνοιξη των λάκκων γίνεται είτε με το χέρι, είτε με ειδικό τρυπάνι σε εποχή που το έδαφος είναι σχετικά στεγνό και λίγες μόνο ημέρες πριν τη φύτευση για να αποφευχθεί η συγκέντρωση νερού ή η σκλήρυνση των τοιχωμάτων.

Γενικά δεν συνιστάται η διάνοιξη πολύ μεγάλων λάκκων όταν έχει προηγηθεί βαθειά κατεργασία του εδάφους, διότι η κατασκευή τους δεν έχει σαν σκοπό την κατεργασία του εδάφους αλλά απλώς την εγκατάσταση των ριζών.

Σε γενικές γραμμές λάκκοι διαστάσεων 40 ως 50 εκατ. και βάθους 30 εκατ. είναι απόλυτα ικανοποιητικοί.

Κατά τη φύτευση διευθετούμε τις ρίζες του δενδρυλλίου γύρω από το κέντρο του λάκκου, με τρόπο ώστε ο λαιμός του να βρίσκεται 10 εκατ. περίπου πάνω από την επιφάνεια του εδάφους. Στη συνέχεια καλύπτουμε λίγο-λίγο τις ρίζες, με καλό επιφανειακό χώμα και όταν μισογεμίσει ο λάκκος, πιέζουμε το χώμα με τα πόδια ώστε να αποκατασταθεί η επαφή με τις ρίζες.

Στη συνέχεια απογεμίζουμε το λάκκο και επανασυμπιέζουμε το χώμα με το πόδι γύρω από τον κορμό, με τρόπο ώστε ο λαιμός του δενδρυλλίου, με την καθίζηση που προκαλείται, να βρεθεί και πάλι στο επίπεδο του εδάφους. Μετά την φύτευση ακολουθεί πότισμα με αρκετή ποσότητα νερού.  Πασσάλωση γίνεται μόνο αν υπάρχει κίνδυνος ζημιών από ισχυρούς ανέμους ή αν επιδιώκεται σταύρωμα του δένδρου σε μεγάλο ύψος. Στην περίπτωση αυτή ο πάσσαλος τοποθετείται κατά τη στιγμή της φύτευσης και σε απόσταση 10 εκατ. από το δενδρύλλιο για να αποφευχθούν ζημιές στις ρίζες του. Το ύψος του δεν πρέπει να υπερβαίνει το σημείο απ΄ όπου θ΄ αρχίσουν να διαμορφώνονται οι πλάγιοι βραχίονες (σταύρωμα), για να μην προκληθούν στρεβλώσεις κατά την έκπτυξη τους και στη συνέχεια πληγές λόγω τριβών.

Φροντίδες μετά τη φύτευση

Όπως όλα τα καρποφόρα δέντρα, έτσι και η καστανιά είναι ευαίσθητη στη μεταφύτευση και για να αναπτυχθεί κανονικά απαιτεί τις παρακάτω βασικές φροντίδες κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου.

1.Αζωτούχος λίπανση

Είναι απαραίτητη για την κανονική ανάπτυξη των δενδρυλλίων. Προσθήκη 150 γρ. νιτρικής αμμωνίας αμέσως μετά τη φύτευση ευνοεί την γρήγορη ανάπτυξη των ριζών και των νεαρών βλαστών.

2.Εξισορρόπηση του υπέργειου τμήματος του δενδρυλλίου

Τα δενδρύλλια που έχουν αδύνατο ριζικό σύστημα πρέπει να κλαδεύονται αυστηρά στους 2 με 3 οφθαλμούς. Στα δενδρύλλια επίσης που έχουν πολύ κοντό κορμό πρέπει να εφαρμόζονται χλωρά κλαδέματα την άνοιξη (κορυφολόγημα πάνω από το 2ο με 3ο φύλλο όλων των πλάγιων βλαστών) ώστε να ευνοηθεί η επιμήκυνση του άξονα μέχρι το επιθυμητό ύψος που θα γίνει το σταύρωμα. Τα πολύ αναπτυγμένα τέλος δενδρύλλια, που το ύψος τους ξεπερνά το 1,50 μ., επιβραχύνονται στο ύψος που θα γίνει ο σχηματισμός των βραχιόνων.

3.Άρδευση

Το νεαρό δενδρύλλιο έχει ανάγκη από συχνά ποτίσματα μέχρις ότου μπορέσει να αναπτύξει ικανοποιητικά το ριζικό του σύστημα και γίνει αυτάρκες. Αν δεν υπάρχει διαθέσιμο νερό τότε συνιστάται η κάλυψη του εδάφους, σε ακτίνα 1 μ. περίπου γύρω από τον κορμό, με αχυρώδη κόπρο ή με φύλλο μαύρου πλαστικού (σκεπασμένο με χώμα). Η κάλυψη αυτή, που περιορίζει τις απώλειες λόγω εξάτμισης και εμποδίζει την βλάστηση των ζιζανίων, συγκροτεί παράλληλα την υγρασία, σε περίοδο ξηρασίας, στο χώρο των ριζών του δενδρυλλίου.

4.Καταστροφή των ζιζανίων

Τα ζιζάνια, λόγω του ισχυρού ανταγωνισμού που ασκούν, είναι πολλές φορές υπεύθυνα για τις αποτυχίες μετά την μεταφύτευση. Η καταστροφή τους συνιστάται να γίνεται με μηχανικά μέσα και αν είναι δυνατόν σε όλη την έκταση του αγρού ή τουλάχιστον σε μια ακτίνα 2 μ. γύρω από τον κορμό του δενδρυλλίου.