Πριν δούμε πως θα βρούμε την σύσταση του χώματος μας να αναφέρουμε με λίγα λόγια από τι αποτελείται το χώμα. Το χώμα αποτελείται από 3 βασικά συστατικά την άργιλο , την ύλη (λάσπη) και την άμμο. Σε κάθε χώμα βρίσκουμε σε διαφορετική αναλογία τα παραπάνω υλικά. Βέβαια στο έδαφος υπάρχουν και άλλα υλικά αλλά τα παραπάνω είναι αυτά που είναι τα βασικά συστατικά για να δούμε τι χώμα έχουμε. Η άργιλος είναι ο πιο λεπτός κόκκος (<0.002 mm), ύλη (0.002–0.05 mm) και η άμμος ο πιο χονδρός κόκκος (0.05–2.00 mm). Για να δούμε λοιπόν πως θα βρούμε από τι αποτελείται το χώμα μας θα πρέπει από τον κήπο μας να πάρουμε από 3-4 διαφορετικά σημεία λίγο χώμα. Μετά ανακατεύουμε όλο το χώμα που έχουμε μαζέψει καλά. Στην συνέχεια παίρνουμε ένα γυάλινο βάζο γεμίζουμε το 1/3 με χώμα και τα υπόλοιπα 2/3 με νερό. Κλείνουμε το βάζο καλά και αρχίζουμε να το κουνάμε καλά. Μετά αφήνουμε το βάζο σε ένα σημείο με σκιά για τουλάχιστον μια εβδομάδα να ηρεμήσει. Μετά από λίγες μέρες θα δούμε πως στο βάζο έχουν χωριστεί σε στρώματα τα 3 βασικά συστατικά. Κάτω κάτω θα έχει μαζευτεί η άμμος (ίσως και κάποια πετραδάκια) , στην μέση θα βρίσκεται η ίλυ και στο πάνω στρώμα η άργιλος. Αυτό που θα επιπλέει θα είναι τα οργανικά υλικά. Επομένως το στρώμα που θα είναι πιο μεγάλο , αυτό θα είναι και το χώμα μας. Για παράδειγμα αν έχουμε μεγαλύτερο στρώμα σε άμμο το χώμα μας θα λέγεται αμμώδες και αυτό σημαίνει σε αυτή την περίπτωση πως το έδαφος δεν κρατά πολύ νερό, υπάρχει καλή στράγγιση και ο αέρας κυκλοφορεί καλά στο χώμα. Αν είναι αργιλώδες το έδαφος , θα κρατά νερό και δεν θα αερίζεται καλά. Άρα καταλαβαίνουμε πως από μόνο του το κάθε συστατικό δεν είναι καλό για αυτό η μίξη αυτών των τριών (άργιλος , ύλη , άμμος) και με την σωστή αναλογία μπορούμε να πετύχουμε ένα καλό χώμα. Έτσι αν μάθουμε τι χώμα έχουμε θα ξέρουμε και το τι φυτά μπορούμε να διαλέξουμε.
Αρχείο
Λιπάσματα
Ο λιπαντικός τύπος ή τίτλος λιπάσματος
εκφράζει την % περιεκτικότητα του λιπάσματος σε Ν, P2Ο5 και K2O.
π.χ.: 11-15-15 à στα 100 κιλά λιπάσματος υπάρχουν 11 κιλά Ν, 15 κιλά P2Ο5 και 15 κιλά K2O.
Λιπαντική μονάδα…
Mία (1) λιπαντική μονάδα Ν ισοδυναμεί με 1 kg N
Mία (1) λιπαντική μονάδα P ισοδυναμεί με 1 kg P2Ο5
Mία (1) λιπαντική μονάδα K ισοδυναμεί με 1 kg K2O
Εγκατάσταση οπωρώνα
Ο μαθηματικός τύπος για να μετρήσετε πόσα δέντρα θα χρειστεί να φυτέψετε ανά στρέμμα
Ο υπολογισμός του αριθμού των δένδρων που απαιτούνται για την κάλυψη ενός στρέμματος εδάφους, κατά τα συστήματα φύτευσης κατά τετράγωνα ή κατά ορθογώνια παραλληλόγραμμα, γίνεται με τη βοήθεια του τύπου:
Χ=1000/(α x β).
Χ: αριθμός δένδρων ανά στρέμμα
α: αποστάσεις δένδρων σε μέτρα (m) επί της γραμμής φύτευσης
β: αποστάσεις δένδρων σε μέτρα (m) μεταξύ των γραμμών φύτευσης
Τα α και β είναι τα ίδια κατά το σύστημα φύτευσης κατά τετράγωνα και διαφορετικά κατά το σύστημα φύτευσης κατά ορθογώνια παραλληλόγραμμα (κατά γραμμές).
Παράδειγμα: για αποστάσεις φύτευσης δένδρων σε αποστάσεις 4 x 5 m, ο αριθμός των δένδρων ανά στρέμμα (πυκνότητα φύτευσης) είναι 1000/(4 x 5) = 1000/20 = 50.
Κατασκευή βορδιγάλειου πολτού
Ψεκασμός-Κατασκευή Βορδιγάλιου πολτού
Ο Βορδιγάλιος πολτός είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση διάφορων παθήσεων της άμπελου που οφείλονται σε μύκητες ή σε βακτηρίδια (ωίδιο – αλλά κυρίως τον περονόσπορο). Φτιάχνεται με διάλυμα θειικού χαλκού (2% κ.ο.)(με χρήση γαλαζόπετρας) και σβησμένης ασβέστου που χρησιμοποιείται σαν προληπτικό φάρμακο, για να εμποδίσει την προσβολή των φυτών από διάφορες μυκητολογικές αρρώστιες. Τον βοδιγάλιο πολτό μπορούμε να το φτιάξουμε εμείς, εφόσον υπάρχουν τα κατάλληλα υλικά (γαλαζόπετρα και ασβεστόπετρα), ή μπορούμε να το αγοράσουμε έτοιμο σε σκόνη (θειοχαλκίνη 20WG). Η χρήση του βορδιγάλιου πολτού είναι πάρα πολύ εκτεταμένη λόγω της μεγάλης αποτελεσματικότητάς του και ο ψεκασμός ξεκινάει την άνοιξη.
Ο βορδιγάλιος πολτός παρασκευάζεται ως εξής για ποσότητα 100 περίπου κιλών:
Διαλύουμε 1.5 έως 2.5 κιλά θειικού χαλκού μέσα σε ένα δοχείο ξύλινο ή πλαστικό, που να έχει 50 κιλά νερό. Πρέπει να αποφεύγεται η χρήση μεταλλικών δοχείων, γιατί τα τρυπάει ο θειικός χαλκός. Σε άλλο δοχείο ανακατεύουμε ένα-δύο κιλά σβησμένη ασβέστη (ασβεστόπετρα) με 50 κιλά νερό και φτιάχνουμε γάλα της ασβέστου. Κατόπιν χύνουμε το γάλα της ασβέστου λίγο – λίγο στο διάλυμα του θειικού χαλκού και ανακατεύουμε καλά. Το διάλυμα το ανακατεύουμε καλά και το βάζουμε σε ψεκαστήρα και ψεκάζουμε με αυτό καλά τα φύλλα και τα βλαστάρια του αμπελιού. Συνέχεια
Αραίωμα ανθέων και καρπών στα οπωροφόρα δέντρα
Συγγραφείς: Ειρήνη Χριστοφακη, Ιωάννης Παπαδάκης.
Περίληψη
Ορισμένα είδη οπωροφόρων δένδρων εκτός από τις συνηθισμένες καλλιεργητικές φροντίδες (κλάδεμα, άρδευση, λίπανση, κλπ) χρειάζονται επιπλέον αραίωμα ανθέων και καρπών για να παράγουν καρπούς ανώτερης ποιότητας. Το αραίωμα ανθέων και καρπών είναι μια καλλιεργητική τεχνική, συμπληρωματική του κλαδέματος, κατά την οποία αφαιρείται ένα μέρος των ανθέων ή των καρπών των δένδρων, αντίστοιχα, με σκοπό την εξοικονόμηση θρεπτικών ουσιών που θα χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη των υπόλοιπων καρπών αλλά και της νέας βλάστησης. Είδη όπως η κερασιά και η βυσσινιά δεν συνηθίζεται να αραιώνονται. Απεναντίας, κάποια άλλα είδη όπως η μηλιά, η αχλαδιά, η ροδακινιά, η βερικοκιά και η Ιαπωνική μουσμουλιά πρέπει να αραιώνονται σε ετήσια βάση. Το αραίωμα γίνεται κυρίως με το χέρι αλλά και με μηχανικά ή χημικά μέσα. Πρακτικά, με την αφαίρεση των ανθέων ή των καρπών αυξάνεται ο αριθμός των φύλλων ανά καρπό με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, την αύξηση του μέσου τελικού μεγέθους των συγκομιζόμενων καρπών, τη βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών τους καθώς και τη μείωση του φαινομένου της παρενιαυτοφορίας των δένδρων. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται αναλυτικά στοιχεία σχετικά με τον τρόπο και το χρόνο αραιώματος διαφόρων ειδών οπωροφόρων δένδρων.
Οδηγίες φύτευσης δενδρυλλίων
Ειδικά για επαγγελματικούς οπωρώνες, πρέπει να προηγηθεί ανάλυση εδάφους και να γίνει ένα όργωμα του εδάφους, εφόσον δεν υπάρχει κίνδυνος διάβρωσης, σε βάθος περίπου 40cm.
Πριν το όργωμα θα πρέπει να προστεθούν και να ενσωματωθούν φωσφοροκαλλιούχα λιπάσματα σύμφωνα με τις ανάγκες που έχουν προκύψει από την εδαφολογική ανάλυση.
Στη συνέχεια με 2-3 περάσματα καλλιεργητή εδάφους το χώμα ψιλοχωματίζεται και ισοπεδώνεται, ενώ στη συνέχεια χαράσσονται οι θέσεις φύτευσης των δενδρυλλίων.
Α. Γυμνόριζα δενδρύλλια
Είναι η περίπτωση των φυλλοβόλων δένδρων (πλην της φιστικιάς).
Συνέχεια
Φυσική συντήρηση φρούτων
Επειδή τα φρέσκα φρούτα συνήθως διατηρούνται για μικρό χρονικό διάστημα, πρέπει να εφαρμόσουμε συγκεκριμένες μεθόδους, αν θέλουμε να τα διατηρήσουμε για περισσότερο καιρό. Προκειμένου να κονσερβοποιήσουμε τα φρούτα σωστά, πρέπει να γνωρίζουμε κατ’ αρχήν, γιατί τα τρόφιμα, με την πάροδο του χρόνου αλλοιώνονται.
Η χημική μετατροπή των φρούτων εκδηλώνεται εξωτερικά με το «καφέ χρώμα» που βλέπουμε στα μήλα, στ΄ αχλάδια και στις μπανάνες. Κατά τη διαδικασία αυτή, μέσω του ατμοσφαιρικού αέρα, οξειδώνονται συγκεκριμένες ουσίες της σάρκας του φρούτου, πράγμα που σημαίνει ότι μεταβάλλονται χημικά. Η μεταβολή αυτή. πραγματοποιείται συνήθως εντός λίγων λεπτών, παρόλο που η αλλοίωση του φρούτου δεν είναι άμεσα ορατή.
Αντίθετα, η μικροβιακή αποσύνθεση των φρούτων τα κάνει δυσάρεστα στη γεύση και ενδεχομένως και δηλητηριώδη για την ανθρώπινη κατανάλωση.
Εύκολος τρόπος ψησίματος των κάστανων
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=Vm6_P4_KJT4]
Κάστανα και Μαρρόνια
Όπως είναι γνωστό οι καρποί της καστανιάς διακρίνονται σε κάστανα και μαρρόνια. Τα κριτήρια με τα οποία γίνεται αυτή η διάκριση είναι συμβατικά και στηρίζονται κυρίως στην μορφολογία του καρπού. Στην Γαλλία ονομάζονται μαρρόνια οι καρποί που το αμύγδαλο τους αποτελείτε από ένα μόνο σπέρμα και κάστανα οι καρποί που το αμύγδαλο τους αποτελείτε από περισσότερα σπέρματα σαφώς διαχωρισμένα μεταξύ τους, εφόσον το κάθε ένα περιβάλλεται
από την δική του επιδερμίδα. Ο αριθμός των σπερμάτων ανά καρπό μπορεί να φτάσει και τα πέντε, αλλά η πιο συνηθισμένη περίπτωση είναι αυτή των δύο σπερμάτων. Κάνοντας μια τομή στο μέσον και κάθετα προς τον άξονα του καρπού διακρίνουμε αμέσως αν το αμύγδαλο είναι ολόκληρο (μαρρόνι) ή είναι πολύσπερμο (κάστανο). Μια ποικιλία λοιπόν παίρνει το χαρακτηριστικό μαρρόνι όταν παρουσιάζει κάτω από 12% καρπούς με διπλά ή περισσότερα
σπέρματα και κάστανο όταν ξεπερνάει το 12%. Αντίθετα το μέγεθος του καρπού δεν παίζει κανένα ρόλο στο χαρακτηριστικό αυτό και μαρρόνια ονομάζονται και οι μικροί καρποί αρκεί
να μην έχουνε διπλά σπέρματα.
Αποθήκευση και χρήση των αποξηραμένων φρούτων
Τα αποξηραμένα φρούτα, λαχανικά, βότανα και μανιτάρια τα διατηρούμε συνήθως για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να τα χρησιμοποιήσουμε. Το αναπόφευκτα διατηρούμενο υπόλοιπο υγρασίας -κατά μέσο όρο 10-15%— επιβάλλει σωστή αποθήκευση, ώστε να είμαστε σίγουροι πως δεν θα προκύψουν δυσάρεστες εκπλήξεις.
Αν θέλουμε να διατηρήσουμε τα αποξηραμένα μας για αρκετούς μήνες, πρέπει να κρατήσουμε οπωσδήποτε μακριά την υγρασία που εισχωρεί στα τρόφιμα και να φροντίσουμε ώστε η θερμοκρασία να μην ανεβαίνει πάνω από τους 15° C. Η διατήρηση του αποξηραμένου αγαθού στην κουζίνα, λόγω της ζέστης και της υγρασίας που προκαλούνται από το μαγείρεμα, δεν επιτρέπεται. Ιδανικοί χώροι αποθήκευσης είναι ένα καλά αεριζόμενο τμήμα του υπογείου, η αποθήκη ή ένα αεριζόμενο ντουλάπι τροφίμων. Επίσης πρέπει να αποφεύγονται το έντονο φως της ημέρας, όπως και η γειτνίαση με τρόφιμα που έχουν έντονη οσμή, π.χ. κρεμμύδια και σκόρδα. Η μυρωδιά περνάει πανεύκολα στο αποξηραμένο φρούτο.
Όπως όταν πρόκειται να καταψύξουμε λαχανικά ή φρούτα, έτσι και τα ξερά φρούτα τα συσκευάζουμε σε λογικές ποσότητες μέσα σε σακούλες από σελοφάν ή καφέ χαρτοσακούλες, οι οποίες έχουν το πλεονέκτημα να μην τις διαπερνά το φως, αλλά και το μειονέκτημα ότι δεν θα είμαστε σε θέση να διαπιστώσουμε αν τα αποξηραμένα μας αρχίσουν να μουχλιάζουν. Αφού πιέσουμε τον αέρα, ώστε μέσα στη σακούλα να μείνει όσο το δυνατόν λιγότερος, στοιβάζουμε αρκετές σακούλες μέσα σε ένα κουτί. Εξίσου κατάλληλα για αποθήκευση είναι και τα βάζα που κλείνουν αεροστεγώς, καθώς και πλαστικά ή μεταλλικά κουτιά.